Ik ben geen vogelaar die uren zit te wachten op een vogel, wel ga ik graag het land in om me te laten verrassen.
In de ochtendmist en de laatste vorst van deze winter wat een mooi compositie maakt van deze woest uitziende Longhorn.
Een tijdlang graasde hij daar met een andere Longhorn, echter is deze overleden, na een periode van eenzaamheid is er een andere stier bijgezet, op het ogenblik zijn ze onafscheidelijk van elkaar, zo erg dat ze het fotograferen weer lastig maakt.
Met z'n tweeën in de mist in zwart-wit.
Door hun expressieve koppen zijn ze een graag gefotografeerd "object". Ze wonen in een grootte ren bij ons achter in de tuin.Lekker makkelijk? Ja, maar onlangs was ik zeer slecht ter been, maar omdat ik toch wat om handen wilde hebben, begon ik met fotograferen in de eigen tuin.
Met Sjef, even een lekkere wandeling door het bos "'t Waarderhout". Het zijn niet alleen leuke kiekjes, maar ook een goede fotografie oefeningen, de beweging, de close-up, bijna iedere keer weer een nieuwe instelling.
Youtube videoNaast de "stadsduiven" zijn zij ook niet overal geliefd, brutaliteit gaan ze niet uit de weg. Maar voor iedereen zijn het toch wel aan de zee gekoppeld, zie je een meeuw, is de zee in de buurt.
Ik nam deze foto's bij het strand van Luna in Heerhugowaard. Ik zat lekker uit de wind tegen een betonblok de watervogels te fotograferen toen deze brutale meeuw vlakbij mij kwam zitten. Heel beheerst draaide ik de mezelf met de camera naar hem toe en kon voor, dat hij wegvloog, nog een paar leuke close-up foto's maken.
Tja en als je dagelijks achter in het park loopt te revalideren, kom je regelmatig de zelfde mensen tegen. Zo ook Linda met haar schattige hondje Roxy.
Na een leuk gesprek hebben we de volgende dag afgesproken om een fotoshoot te doen, voor mij ook voor het eerst.